Het zijn sombere tijden. Het is voor iedereen moeilijk om binnen te blijven en de tijd door te komen. Nu hebben we wel een hoop moderne hulpmiddelen, zoals televisie, radio, computer, Netflix en noem maar op. En natuurlijk ook gewoon nog een ouderwets boek.
In de Middeleeuwen was isolement tijdens een epidemie een luxeprobleem, alleen voor rijken weggelegd. Zij vluchtten naar hun landgoed, terwijl de armen noodgedwongen in de stad bleven, meestal met dodelijke afloop. Toch had men toen hetzelfde probleem als wij nu. Een typisch vermaak voor die tijd was elkaar verhalen vertellen. En dat is precies wat er gebeurt in de Decamerone. Het is geschreven in de 14e eeuw door de Toscaanse auteur Giovanni Boccaccio en behoort tot de beroemdste Middeleeuwse Italiaanse literatuur.
Een groepje van 10 jongeren ontvlucht in 1348 Florence, waar de pest woedt. Ze vertellen elkaar 10 dagen lang (vandaar de titel:uit het Grieks: deka tien en hemera dag) verhalen, alles bij elkaar 100 novellen. Het zijn grappige, spannende en licht erotische verhalen. De liefde staat centraal en is altijd de drijfveer van de mens. Het is voor een keer eens niet religieus en Boccaccio maakt geregeld gezagsdragers en de clerus belachelijk. Daarom kwam het boek in de 16e eeuw op de index van de Inquisitie terecht. Daarbij zijn de vrouwen vaak zijn slimmer dan hun mannen, die sukkelig overkomen.
Kortom, de Decamerone is onderhoudend en zeker een aanrader als tijdsbesteding tijdens onze moderne pestepidemie.
