Volgens de Florentijnse geschiedschrijver Benedetto Varchi waren de Florentijnse soldaten en later ook de soldaten van Karel V zo ontroerd door het Laatste Avondmaal van Andrea del Sarto, dat ze het niet over hun hart konden verkrijgen om het te vernielen.
De verf was net droog op de muren van het refectorium van het klooster van San Salvi, toen er oorlog uitbrak en Florence belegerd werd (1527). De Florentijnen hadden de gewoonte om in geval van belegering kloosters in de omgeving van de stad te vernielen zodat de aanvallers er geen onderkomen konden vinden.
Maar de aanblik van het fresco van Andrea del Sarto hield hen ervan af om het klooster van San Salvi te slopen. Ook de moderne bezoeker valt stil bij het zien van het fresco. Het is lieflijk en prachtig. De kleuren zijn schitterend. Andrea schildert de gebruikelijke voorstelling van het laatste avondmaal met veel oog voor details. Hij was een uitstekend tekenaar en dat zie je ook terug in dit fresco. Hij besteedt veel aandacht aan de handen, voeten en plooien van de kleden.
In de refter van elk klooster in Florence is wel een laatste avondmaal geschilderd, maar dat van Andrea del Sarto is unaniem verkozen tot het mooiste. Je kunt er in alle rust van genieten, want er is nooit iemand in het museum. Het ligt namelijk buiten het toeristische parcours.
