Wie het Uffizi bezoekt, vindt daar een hele reeks portretten van Medici kinderen.Ze zijn allemaal gemaakt door de hofschilder van de familie de’ Medici, Agnolo Bronzino. Een portret was een statussymbool. Zeker toen de hertogelijke familie de’ Medici aanzien begon te krijgen in Europa, was er behoefte aan om op deze manier hun prestige te vergroten.
Verreweg het schattigste portet is dat van Giovanni de’ Medici, zoontje van de hertog Cosimo en zijn Spaanse vrouw Eleonora van Toledo. Hij is hier twee jaar oud en zijn lach, die twee tandjes blootgeeft, is ontwapenend. Hij was de tweede zoon van het hertogelijke paar. Daarom was hij voorbestemd voor een carriere in de kerk, en niet om hertog te worden. Dat verklaart waarom hij geheel in kardinaalsrood zijde gekleed is. Met zijn dikke handjes en wangetjes geeft hij blijk van het goede leven aan het hof. Ook de distelvink die hij in zijn hand fijnknijpt, verwijst naar zijn toekomstige kerkelijke loopbaan. Volgens de legende liep de distelvink de rode vlek op toen hij probeerde de doornenkroon van Jezus’ hoofd te halen.
Zoals zo vele kinderen in die tijd draagt ook Giovanni een hangertje van koraal aan een gouden ketting, dat hem moest beschermen tegen een vroegtijdige dood. Het mocht niet baten. Hij stierf op zijn 19de aan tuberculose en malaria, samen met zijn moeder en zijn broertje Garcia.
